این خاطره ای که میخوام براتون تعریف کنم، حداقل برای 90 درصد از کسایی که معدنکار هستن پیش اومده...

یک فسیل است، گیاهی که به وسیله رسوب در خاک مدفون شده و از پوسیدگی بوسیله اکسیژن و موجودات محافظت شده است.

از نظر فنی، بهره‌برداری از هرنوع ظرفیت معدنی امکان‌پذیر است، اما مهم‌ترین نکته توجیه‌پذیری اقتصادی و ترمیم‌پذیری خسارت‌های زیست‌محیطی ناشی از معدنکاری است. در شروع شاید بهره‌بردار توانایی مالی بالایی برای سرمایه‌گذاری به منظور تامین تجهیزات و ماشین‌آلات به صورت افراطی و بدون انجام محاسبات مهندسی داشته باشد و شاید با ثروتی که بهتر از علم می‌داند به تولید شتاب دهد اما معدن را از نظر بازدهی اقتصادی توجیه نمی‌کند، به طور معمول در معادن، بازدهی پس از 8سال است و در این مدت و پس از آن ممکن است تقاضا برای ماده معدنی به‌قدری پایین باشد که منجر به دپوی طولانی‌مدت ماده معدنی در محدوده معدن شود. نویسنده: علی دوستی

روشهای زمین جانورشناسی در اکتشاف معدن مبتنی بر استفاده از حیوانات در اکتشاف، بطور مستقیم و غیر مستقیم است. در نگاه اول بیان این مفهوم و استفاده از حیوانات در اکتشاف مواد معدنی به نظر مضحک و خنده دار است. به نظر میرسد مطالعات زمین جانورشناسی حتی از بررسی های زمین گیاه شناسی نیز قدیمی تر است در نوشته های مربوط به هرودوت آمده است که در 450 سال قبل از میلاد برای اکتشاف طلا در هند از نوعی مورچه استفاده می شده است. هرودوت در وصف اندازه این مورچه ها اغراق کرده و احتمالا منظور او نوعی موریانه بوده است. او ذکر کرده است که این مورچه ها که در ماسه هایی که حاوری طلای فراوان بوده است زندگی میکردند. البته تحقیقات زبان شناسی اخیر روی اسناد قدیمی نشان میدهد که احتمالا منظور هرودوت نوعی موش خرما بوده است در هر صورت جانوران حفار بعنوان بهترین نشانگرهای زمین جانورشناسی برای اکتشاف مواد فلزی شناخته شده اند.

ردیابی پتانسیل های معدنی با استفاده از گیاهان و پراکندگی گیاهان معرف جهانی در ایران، شیدا مکوندی، انتشارات سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور

مختصری درباره قالکاری (Fire Assay)